|
|
 |
MALAWI oktober - november 2009
-
Chris
23 oktober 2009 ben ik vertrokken in gezelschap van
Ria Van Weverberg, verantwoordelijk voor de stages
buiten Europa van de lerarenopleiding binnen de
Karel de Grote Hogeschool te Antwerpen.
Er zouden 3
studenten voor het secundair en 3 studenten voor het
lager onderwijs stage lopen in een school op Likoma,
dit op vraag van de studenten zelf. Eén van hen was
in contact gekomen met Project Malawi en blijkbaar
enthousiast haar verhaal gaan vertellen op school.
Samen gingen we dus op prospectie, ik enkel om de
eerste kontakten te leggen om ook de link duidelijk
te maken met het project. Toen de kontakten gelegd
waren kon zij verder aan de slag met haar
besprekingen. Het ging er op zijn Afrikaans aan toe
met engelengeduld van onze en vooral haar zijde,
met over en weer gepalaver langs malawiaanse zijde;
uiteindelijk met het verhoopte resultaat en met een
contract in de hand kon ze na 2 weken weer terug
naar huis en school.
Dus : van januari tot en met
mei zal ons huisje bewoont worden door jong volk!
De ontmoeting met de nieuwe schooltjes Madalitso en
Kondwani was hartverwarmend. Hier is op korte tijd
iets uit de grond gestampt dat mag gezien worden. “Headmasters”
en “caregivers” zijn enthousiast bezig en de
kinderen hebben er echt lol in. Het terugzien van
Samalani is als thuiskomen.
Ik had de taak om
mensen uit te betalen, de werkers, de gesponsorde
kinderen, de personen die taken moesten uitvoeren.
Dit is precisiewerk. Je moet het allemaal goed
nakijken, regelmatig je geld weer tellen om te zien
wat je nog kan uitgeven aan toch wel noodzakelijk
materiaal. Het geeft je ook de gelegenheid mensen
beter te leren kennen. Ze krijgen nu echt een eigen
gezicht.
Een reis naar het vasteland met de Ilala
stond dan ook op het programma en baarde weer kunst
en hilariteit om aan boord te geraken…Maar we kwamen
met handen vol materiaal weer veilig terug.
De
laatste week ging ik op bezoek bij mensen waar zich
wat problemen voordeden en dan merk je nog meer wat
het betekent arm te zijn: verwezen worden naar het
ziekenhuis op het vasteland waar de gezondheidszorg
wel gratis is, maar de overtocht moet wel betaald én
het verblijf voor moeder of grootmoeder; een huis
hebben maar geen eigenaar zijn van de grond zodat je
er zomaar uitgezet kan worden; weduwe met 3 kinderen
zijn zonder enige voorziening en een rieten dak
hebben dat liefst voor het regenseizoen moet
vernieuwd worden. Allen dromen ze van een golfplaten
dak maar dit is onbetaalbaar (€ 500)….
Ik ben
ervan overtuigd dat we goed bezig zijn, maar we
moeten het volhouden. Er is veel nodig om in de
basisbehoefte van 600 kinderen te voorzien.
Het is
ook leuk om te zien dat mensen dankbaar zijn, mee
denken, kritisch zijn ten opzichte van hun
beleidsmensen en het heft in eigen handen nemen.
Ook de staat Malawi doet zijn best: maandelijks
worden de kinderen onderzocht en krijgen tweemaal
per jaar een vitaminepil! En de leidingen weren
aangelegd voor de watervoorziening. Tegen Kerstmis
2009 zullen ze eindelijk drinkbaar water hebben. Wat
voor ons een vanzelfsprekendheid is is voor hen een
godsgeschenk!
Likoma – Malawi tot een volgende keer
Chris
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
