REISVERSLAG – Malawi reis van José en Dominique 

Op woensdag 10 oktober 2007 was het weer zover. Ik (José) en Dominique vertrokken opnieuw voor een maand naar onze kindjes in Malawi.

Zoals altijd hadden we afgesproken onder het vliegtuig in de hall van de luchthaven van Zaventem.   Bij het inchecken bleek al vlug dat we naar goede gewoonte weer véél te véél bagage bij hadden. Gelukkig beginnen ze ons bij South African airways al te kennen en ging alle bagage vlotjes mee.  Zo vlotjes is ook onze ganse vliegreis verlopen.

Enkel toen we in het kleine vliegtuigje naar Likoma wilden stappen, kreeg ik een sms'je met de trieste melding dat Stuart Grant diezelfde nacht was overleden, we hebben de ganse vlucht van Lilongwe naar Likoma niet veel gezegd.  Beiden waren we met onze gedachten bij Stuart. De man die altijd voor ons klaar stond, waar we met al onze vragen terecht konden. Een groot man heeft ons verlaten en zal in Salima een grote leegte achterlaten.

Stuart we zullen je missen ! Dank je voor de 9 mooie en goede jaren dat we je hebben mogen kennen.

Terug naar onze kindjes op Likoma.

Aangekomen op Likoma, stond er ons heel wat werk te wachten.

De coördinator van Samalani heeft het weeshuis verlaten en alles overgedragen aan Project Malawi. Het was een hele klus voor ons om alles over te nemen maar is ons toch goed gelukt.  

Op de eerste plaats hebben we een schoolhoofd aangenomen en hebben we samen met hem de zes leerkrachten gescreend in functie van de behoeften van de kindjes. Zo kan ons weeshuis zorgen voor een degelijke schoolopvang, zoals het in een echte school hoort. Dat ons weeshuis en school een beetje te klein werd wisten we wel , en onze toekomstplannen waren dan ook om nog grond bij te kopen en een tweede gebouw neer te zetten. Door de volledige overdracht aan Project Malawi is alles in een stroomversnelling gekomen.

De mensen van "social welfare" vonden dat we, nu het regenseizoen in aantocht is, te weinig plaats hadden voor onze 200 kinderen.  Dus hebben we in alle snelheid een shelter (een groot overdekt terras met betonnen vloer) moeten laten bouwen.  Een hap in ons budget, maar wel noodzakelijk voor onze kindjes, wilden we ze alle 200 kunnen houden, en dat wilden we zeker.

Ook hebben we, in samenspraak met "social welfare" besloten dat onze leerkrachten een speciale cursus moesten volgen, gericht op de opvoeding van de kleintjes zodat zij een degelijke basis meekrijgen en allerlei dingen aangeleerd krijgen, zoals tekenen, knutselen, poppetjes maken enz. Die cursus wordt in december gegeven, als het vakantie is voor de kindjes. Het schoolhoofd heeft zelf gevraagd om de cursus ook mee te volgen, zo wist hijzelf ook wat zijn leerkrachten hadden geleerd.   

Dus als Agnes in maart terug gaat, zal heel de klas vol hangen met mooie tekeningen en toffe werkjes, gemaakt door onze kindjes.  Weer iets om fier op te zijn.

In ons kippenhok liepen er heel wat kuikentjes rond dus dat gaat ook heel goed.

Er waren wat problemen met de waterpomp maar die zijn ondertussen opgelost.

De kindjes waren natuurlijk heel blij om ons te zien.  Met Dominique haar verjaardag hebben er dan ook een leuk feestje van gemaakt, met zang, dans en wat lekkers voor iedereen. Het was een hele toffe dag voor Dominique.

We hebben de gelegenheid gekregen om de grond naast het weeshuis te kopen, wat we dan ook gedaan hebben om er in de toekomst een tweede gebouw op te zetten met 4 klaslokalen, een vergaderzaal en bibliotheekje en uiteraard ook het nodige sanitair.  Er zijn al proefplannen getekend die er heel keurig uitzien.  En zoals onze slogan is "een toekomst voor een kind", is dit voor de toekomst van onze kinderen. Klaslokalen met een 30-tal kindjes per klas, een bibliotheekje voor groot en klein en een vergaderzaal voor grote en kleine bijeenkomsten, dat zijn onze doelen voor de toekomst.

Onze dokter is nu goed voorzien van medisch materiaal (geschonken door één van onze leden) en zal nu elke vrijdag langskomen om onze kindjes te checken. Elk kindje heeft nu een medisch boekje dat hij/zij kan meenemen naar de lagere school en zo is zijn/haar hele medisch verleden gekend.

De pleegouders waren ook weeral tevreden met hun bonus die ze gekregen hebben en dat geeft hen natuurlijk weer een ruggensteuntje om nog meer hun best te doen voor de kindjes. 

Dus lieve mensen, ons doel is te zorgen dat al onze 200 kindjes gesponsord worden zodat alles heel vlot kan blijven verlopen en we kleding, eten, speelgoed en alles wat nodig is kunnen kopen, de leerkrachten kunnen houden en de pleegouders een extraatje als aanmoediging kunnen geven. Toch wel heel leuk als je zelf niet veel te eten hebt, dat extraatje.

Zelf heeft de VZW ook voor een extraatje gezorgd samen met de Belgische adoptieouders en handige sponsors die altijd wel wat leuks maken zoals speelgoed, kleertjes, knuffels, ballen, ballonnen en veel meer. Bedankt voor dit alles.

Onze meeste tijd en aandacht ging natuurlijk naar onze weeskindjes van Samalani, maar daarnaast konden we het niet laten om ook wat aandacht te besteden aan onze "meerkindjes".   Dit zijn de kindjes die rondhangen op het strand en daar wonen, en waar velen van hen zelfs geen dak boven hun hoofd hebben. Hun kledij is ook heel pover en zij gaan naar een (gratis) school van de overheid. Normaal is een uniform verplicht en daar vallen die kindjes uiteraard al uit de toon want een uniform kunnen ze niet betalen.  Dominique en ik hebben deze kindjes eens lekker verwend en we hebben ze 23 dagen eten gegeven, kleding en speelgoed gegeven in zover we nog bij hadden. En voor een deel hebben we uniformen laten maken. Het geluk en dankbaarheid die deze kinderen uitstralen, kan ik hier niet neerschrijven, maar het is ongelooflijk, zowel de kinderen als wij hadden tranen in onze ogen. Ik geloof echt in de spreuk een kinderhand is snel gevuld.

Zijn er mensen die geen kindje kunnen adopteren omdat het ook voor hen een beetje te veel is, maar wel iets willen doen en bv een uniform willen kopen, dan kan dat ook, voor 10 euro zijn de kindjes al gekleed en zijn zij hierdoor heel gelukkig.

In het weeshuis zelf zouden we naast kippen ook geitjes willen houden (voor de verse melk).   Ook hiervoor kan iedereen natuurlijk een bijdrage geven.  Een geitje kost 25 euro.

Na 23 dagen hebben we Likoma verlaten met vele traantjes en niet enkel van de kindjes, die van ons vloeiden ook rijkelijk. Maar met onze toekomstplannen en nu we het daar helemaal zelf coördineren moeten we er om de 3 maanden naar toe. Dus lang moeten onze kindjes ons niet missen, wat ik trouwens ook niet zou kunnen want een deel van mij blijft voor altijd achter in Malawi.

Na Likoma was Salima en Mackenzie school onze volgende opdracht.

In de school is ook alles vlot verlopen.  Weer 2 van de leerlingen zijn afgestudeerd en geslaagd voor de goverment (overheidsexamen).   Zij mogen verder studeren en worden ook verder begeleid door de VZW. Ook in de Mackenzie school hebben we de kinderen weer goed verwend met allerlei lekkers. De ouders konden ook rekenen op een flinke bonus die natuurlijk welkom was. Ook hebben we weer enkele gezinnen gaan bezoeken om te zien hoe de toestand er nu is met de financiële hulp van jullie.  En we kunnen zeggen, elke ouder is zeer dankbaar naar de familie in België toe en er is een grote verbetering te zien. Dank u in naam van de gezinnen in Malawi. 

We zijn ook een kindje gaan bezoeken in de kliniek in Salima.   Het jongetje had enkele maanden geleden een ongeval gehad en was aangereden door een auto.   De jongen zijn toestand is nu reeds veel verbeterd.    

Maar op zo'n momenten voel ik mij toch een bevoorrecht persoon en mogen wij in België zeer gelukkig zijn met onze goede sociale voorzieningen en zeer goede medische verzorging.  Ik heb al heel wat gezien, maar een kinderafdeling in een overheidskliniek in Malawi is met geen woorden te beschrijven. Niet alleen de slechte omstandigheden, maar ook nog eens de geur die op die afdeling hangt, dwong mij deze plaats snel te verlaten; ik was echt helemaal van slag.

Dus vrienden blijf ons a.u.b. steunen zodat we onze projecten verder kunnen zetten, want die zijn er hard nodig en dat kunnen we zonder jullie steun niet.

Ook wil ik mijn collega Dominique bedanken want zonder haar hadden we dit vele werk niet rond gekregen.  

Zo lieve mensen, dit is in het kort een maand Malawi van 2 personen die, zoals jullie allemaal, een steentje proberen bij te dragen om van dit kleine plekje op deze wereld een betere plaats te maken.

Proficiat voor jullie allemaal en hartelijk bedankt.

"Zikomo Kwambiri"

Het ganse team van Project Malawi.