REISVERSLAG – Malawi reis van José en Dominique
Op
woensdag 10 oktober 2007 was het weer zover. Ik (José) en
Dominique vertrokken opnieuw voor een maand naar onze
kindjes in Malawi.
Zoals altijd hadden we afgesproken onder het
vliegtuig in de hall van de luchthaven van Zaventem.
Bij het inchecken bleek al vlug dat we naar goede gewoonte
weer véél te véél bagage bij hadden. Gelukkig beginnen ze
ons bij South African airways al te kennen en ging alle
bagage vlotjes mee. Zo vlotjes is ook onze ganse
vliegreis verlopen.
Enkel toen we in het kleine vliegtuigje naar
Likoma wilden stappen, kreeg ik een sms'je met de trieste
melding dat Stuart Grant diezelfde nacht
was overleden, we hebben de ganse vlucht van
Lilongwe naar Likoma niet veel
gezegd. Beiden waren we met onze gedachten bij Stuart.
De man die altijd voor ons klaar stond, waar we met al onze
vragen terecht konden. Een groot man heeft ons verlaten en
zal in Salima een grote leegte achterlaten.
Stuart
we zullen je missen ! Dank je voor de 9 mooie en goede jaren
dat we je hebben mogen kennen.
Terug naar onze kindjes op Likoma.
Aangekomen op Likoma, stond
er ons heel wat werk te wachten.
De coördinator van Samalani
heeft het weeshuis verlaten en alles overgedragen aan
Project Malawi. Het was een hele klus voor ons om alles over
te nemen maar is ons toch goed gelukt.
Op
de eerste plaats hebben we een schoolhoofd aangenomen en
hebben we samen met hem de zes leerkrachten gescreend in
functie van de behoeften van de kindjes. Zo kan ons weeshuis
zorgen voor een degelijke schoolopvang, zoals het in een
echte school hoort. Dat ons weeshuis en school een beetje te
klein werd wisten we wel , en onze toekomstplannen waren dan
ook om nog grond bij te kopen en een tweede gebouw neer te
zetten. Door de volledige overdracht aan Project
Malawi is alles in een stroomversnelling gekomen.
De mensen van "social welfare"
vonden dat we, nu het regenseizoen in aantocht is, te weinig
plaats hadden voor onze 200 kinderen. Dus hebben we in
alle snelheid een shelter (een groot overdekt terras met
betonnen vloer) moeten laten bouwen. Een hap in ons budget,
maar wel noodzakelijk voor onze kindjes, wilden we ze alle
200 kunnen houden, en dat wilden we zeker.
Ook
hebben we, in samenspraak met "social welfare"
besloten dat onze leerkrachten een speciale cursus moesten
volgen, gericht op de opvoeding van de kleintjes zodat zij
een degelijke basis meekrijgen en allerlei dingen aangeleerd
krijgen, zoals tekenen, knutselen, poppetjes maken enz. Die
cursus wordt in december gegeven, als het vakantie is voor
de kindjes. Het schoolhoofd heeft zelf gevraagd om de cursus
ook mee te volgen, zo wist hijzelf ook wat zijn leerkrachten
hadden geleerd.
Dus als Agnes in maart
terug gaat, zal heel de klas vol hangen met mooie tekeningen
en toffe werkjes, gemaakt door onze kindjes. Weer iets
om fier op te zijn.
In ons kippenhok liepen er heel wat
kuikentjes rond dus dat gaat ook heel goed.
Er waren wat problemen met de waterpomp maar
die zijn ondertussen opgelost.
De
kindjes waren natuurlijk heel blij om ons te zien. Met
Dominique haar verjaardag hebben er dan ook
een leuk feestje van gemaakt, met zang, dans en wat lekkers
voor iedereen. Het was een hele toffe dag voor Dominique.
We hebben de gelegenheid gekregen om de
grond naast het weeshuis te kopen, wat we dan ook gedaan
hebben om er in de toekomst een tweede gebouw op te zetten
met 4 klaslokalen, een vergaderzaal en bibliotheekje en
uiteraard ook het nodige sanitair. Er zijn al
proefplannen getekend die er heel keurig uitzien. En
zoals onze slogan is "een
toekomst voor een kind", is dit voor de
toekomst van onze kinderen. Klaslokalen met een 30-tal
kindjes per klas, een bibliotheekje voor groot en klein en
een vergaderzaal voor grote en kleine bijeenkomsten, dat
zijn onze doelen voor de toekomst.
Onze dokter is nu goed voorzien van medisch
materiaal (geschonken door één van onze leden) en zal nu
elke vrijdag langskomen om onze kindjes te checken. Elk
kindje heeft nu een medisch boekje dat hij/zij kan meenemen
naar de lagere school en zo is zijn/haar hele medisch
verleden gekend.
De
pleegouders waren ook weeral tevreden met hun bonus die ze
gekregen hebben en dat geeft hen natuurlijk weer een
ruggensteuntje om nog meer hun best te doen voor de kindjes.
Dus lieve mensen, ons doel is te zorgen dat
al onze 200 kindjes gesponsord worden zodat alles heel vlot
kan blijven verlopen en we kleding, eten, speelgoed en alles
wat nodig is kunnen kopen, de leerkrachten kunnen houden en
de pleegouders een extraatje als aanmoediging kunnen geven.
Toch wel heel leuk als je zelf niet veel te eten hebt, dat
extraatje.
Zelf heeft de VZW ook voor een extraatje
gezorgd samen met de Belgische adoptieouders en handige
sponsors die altijd wel wat leuks maken zoals speelgoed,
kleertjes, knuffels, ballen, ballonnen en veel meer. Bedankt
voor dit alles.
Onze
meeste tijd en aandacht ging natuurlijk naar onze
weeskindjes van Samalani, maar daarnaast
konden we het niet laten om ook wat aandacht te besteden aan
onze "meerkindjes". Dit zijn de kindjes die
rondhangen op het strand en daar wonen, en waar velen van
hen zelfs geen dak boven hun hoofd hebben. Hun kledij is ook
heel pover en zij gaan naar een (gratis) school van de
overheid. Normaal is een uniform verplicht en daar vallen
die kindjes uiteraard al uit de toon want een uniform kunnen
ze niet betalen. Dominique en ik
hebben deze kindjes eens lekker verwend en we hebben ze 23
dagen eten gegeven, kleding en speelgoed gegeven in zover we
nog bij hadden. En voor een deel hebben we uniformen laten
maken. Het geluk en dankbaarheid die deze kinderen
uitstralen, kan ik hier niet neerschrijven, maar het is
ongelooflijk, zowel de kinderen als wij hadden tranen in
onze ogen. Ik geloof echt in de spreuk een kinderhand is
snel gevuld.
Zijn
er mensen die geen kindje kunnen adopteren omdat het ook
voor hen een beetje te veel is, maar wel iets willen doen en
bv een uniform willen kopen, dan kan dat ook, voor 10 euro
zijn de kindjes al gekleed en zijn zij hierdoor heel
gelukkig.
In het weeshuis zelf zouden we naast kippen
ook geitjes willen houden (voor de verse melk).
Ook hiervoor kan iedereen natuurlijk een bijdrage geven.
Een geitje kost 25 euro.
Na 23 dagen hebben we Likoma verlaten met
vele traantjes en niet enkel van de kindjes, die van ons
vloeiden ook rijkelijk. Maar met onze toekomstplannen en nu
we het daar helemaal zelf coördineren moeten we er om de 3
maanden naar toe. Dus lang moeten onze kindjes ons niet
missen, wat ik trouwens ook niet zou kunnen want een deel
van mij blijft voor altijd achter in Malawi.
Na Likoma was
Salima en
Mackenzie school onze volgende opdracht.
In
de school is ook alles vlot verlopen. Weer 2 van de
leerlingen zijn afgestudeerd en geslaagd voor de goverment
(overheidsexamen). Zij mogen verder studeren en
worden ook verder begeleid door de VZW. Ook in de
Mackenzie school
hebben we de kinderen weer goed verwend met allerlei
lekkers. De ouders konden ook rekenen op een flinke bonus
die natuurlijk welkom was. Ook hebben we weer enkele
gezinnen gaan bezoeken om te zien hoe de toestand er nu is
met de financiële hulp van jullie. En we kunnen
zeggen, elke ouder is zeer dankbaar naar de familie in
België toe en er is een grote verbetering te zien. Dank u in
naam van de gezinnen in Malawi.
We zijn ook een kindje gaan bezoeken in de
kliniek in Salima. Het jongetje
had enkele maanden geleden een ongeval gehad en was
aangereden door een auto. De jongen zijn
toestand is nu reeds veel verbeterd.
Maar
op zo'n momenten voel ik mij toch een bevoorrecht persoon en
mogen wij in België zeer gelukkig zijn met onze goede
sociale voorzieningen en zeer goede medische verzorging.
Ik heb al heel wat gezien, maar een kinderafdeling in een
overheidskliniek in Malawi is met geen woorden te
beschrijven. Niet alleen de slechte omstandigheden, maar ook
nog eens de geur die op die afdeling hangt, dwong mij deze
plaats snel te verlaten; ik was echt helemaal van slag.
Dus vrienden blijf ons a.u.b. steunen zodat
we onze projecten verder kunnen zetten, want die zijn er
hard nodig en dat kunnen we zonder jullie steun niet.
Ook wil ik mijn collega Dominique
bedanken want zonder haar hadden we dit vele werk niet rond
gekregen.
Zo lieve mensen, dit is in het kort een
maand Malawi van 2 personen die, zoals jullie allemaal, een
steentje proberen bij te dragen om van dit kleine plekje op
deze wereld een betere plaats te maken.
Proficiat voor jullie allemaal en hartelijk
bedankt.
"Zikomo Kwambiri"
Het ganse team van Project Malawi.
|